Ustawa GENIUS zakazała oprocentowania stablecoinów – ale banki wciąż przegrywają z konkurencją

Ustawa GENIUS zawiera kluczową zasadę, która zabrania emitentom stablecoinów wypłacania odsetek bezpośrednio posiadaczom. Choć ten zapis miał prawdopodobnie chronić banki przed utratą depozytów, nieumyślnie stworzył bardzo dochodową lukę regulacyjną.

Przepis ten otwiera możliwości biznesowe dla giełd kryptowalutowych i dystrybutorów fintech. Teraz mogą oni przechwycić ten zysk i przekształcić go w potężny silnik innowacji.

Omijanie zakazu wypłaty odsetek od stablecoinów

Kluczową cechą, która wywołała znaczną debatę w świetle ustawy GENIUS, jest zakaz wypłacania przez emitentów stablecoinów jakichkolwiek odsetek lub zysków bezpośrednio osobie posiadającej stablecoina. W ten sposób ustawa wzmacnia pozycję stablecoinów jako prostego środka płatniczego, a nie inwestycji czy środka przechowywania wartości konkurującego z kontami oszczędnościowymi w bankach.

Przepis ten był postrzegany jako element kompromisu mający zadowolić lobbystów bankowych i zapewnić uchwalenie ustawy GENIUS. Jednak dystrybutorzy stablecoinów znaleźli lukę w szczegółach legislacyjnych i czerpią z niej korzyści. 

Prawo zabrania jedynie emitentowi wypłacania zysków, ale nie zakazuje tego stronie trzeciej, takiej jak giełda kryptowalut. Ta luka umożliwia dochodowe obejście przepisów. 

Emitent, który zarabia na odsetkach z aktywów rezerwowych, takich jak amerykańskie obligacje skarbowe, przekazuje ten dochód dystrybutorowi. Dystrybutor wykorzystuje następnie ten zysk jako bezpośrednie źródło finansowania, aby oferować użytkownikom wysokie nagrody procentowe.

Coinbase jest kluczowym przykładem tego zjawiska. Otrzymuje część zysków, które emitenci tacy jak Circle i Tether uzyskują za usługi i pozyskiwanie klientów. Następnie oferuje użytkownikom trzymającym USDC lub USDT na swojej platformie wysoką roczną stopę zwrotu w wysokości 4,1%. 

Takie podejście daje przewagę konkurencyjną wobec tradycyjnych banków, oferując bardziej atrakcyjne zyski i lepsze doświadczenie użytkownika. Sektor bankowy odpowiedział na to wyzwanie wyrażając wyraźny sprzeciw.

Banki ostrzegają przed masowym odpływem depozytów

W sierpniu Banking Policy Institute wezwał Kongres, który obecnie debatuje nad ustawą dotyczącą struktury rynku kryptowalut, do zaostrzenia regulacji stablecoinów.

Najbardziej ucierpią depozyty bankowe. W kwietniu raport Departamentu Skarbu oszacował, że stablecoiny mogą doprowadzić do odpływu depozytów w wysokości nawet 6,6 biliona dolarów. Ponieważ dystrybutorzy zewnętrzni mogą wypłacać odsetki od stablecoinów, odpływ depozytów prawdopodobnie będzie jeszcze większy. 

Ponieważ banki polegają na depozytach jako głównym źródle finansowania udzielanych kredytów, spadek tych depozytów nieuchronnie ogranicza zdolność sektora bankowego do udzielania kredytów. 

Jednak banki w przeszłości stawały już przed podobnymi egzystencjalnymi zagrożeniami.

Lekcje z poprawki Durbin z 2011 roku

Zgodnie z wątkiem eksperta FinTech Simona Taylora na X, konsekwencje luki w ustawie GENIUS dla banków są podobne do skutków poprawki Durbin z 2011 roku.

Kongres uchwalił tę ustawę, aby zmniejszyć opłaty, które sprzedawcy musieli płacić bankom, gdy klient korzystał z karty debetowej. Przed wejściem w życie poprawki opłaty te były nieregulowane i wysokie. Dla banków stanowiły one znaczące i stabilne źródło przychodów, które finansowało m.in. darmowe rachunki bieżące i programy lojalnościowe. 

Opłata interchange została ograniczona do bardzo niskiego poziomu dla banków posiadających ponad 10 miliardów dolarów aktywów. Luka polegała jednak na tym, że wyraźnie wyłączono z tego limitu banki posiadające mniej niż 10 miliardów dolarów aktywów.

Te małe, „Durbin-Exempt” banki nadal mogły pobierać stare, nieregulowane opłaty.

Startupy fintech, chcąc budować produkty konsumenckie z niskimi lub zerowymi opłatami, szybko dostrzegły tę szansę. Firmy takie jak Chime i Cash App wkrótce zaczęły współpracować z tymi małymi bankami, aby móc wydawać własne karty debetowe.

Bank partnerski otrzymywał wysokie przychody z opłat interchange i dzielił się nimi z firmą FinTech. Ten znaczący strumień przychodów pozwalał FinTechom oferować konta bez opłat, ponieważ zarabiały one dużo na wspólnych opłatach za transakcje. 

Podobny schemat zaczyna się teraz pojawiać w przypadku stablecoinów. 

Czy banki będą się opierać czy dostosują się?

Luka w ustawie GENIUS dla dystrybutorów stablecoinów umożliwia powstanie nowego, potężnego modelu biznesowego, który zapewnia wbudowane źródło finansowania dla nowych konkurentów. W rezultacie innowacje poza tradycyjnym systemem bankowym przyspieszą. 

W tym przypadku giełdy kryptowalutowe lub startupy fintech są wolne od kosztów i złożoności związanych z uzyskaniem licencji bankowej. Zamiast tego skupiają się na aspektach skierowanych do konsumentów, takich jak doświadczenie użytkownika i rozwój rynku.

Dochody dystrybutorów z zysków przekazywanych im przez emitentów stablecoinów pozwalają im oferować bardziej atrakcyjne nagrody dla klientów lub finansować rozwój produktów. Efektem jest obiektywnie lepszy, tańszy i szybszy produkt niż depozyty oferowane przez tradycyjne banki.

Chociaż banki mogą odnieść sukces w zamknięciu tej luki wraz z nadchodzącą ustawą o strukturze rynku, historia sugeruje, że nieuchronnie pojawi się kolejna luka, która napędzi następną falę innowacji.

Zamiast walczyć z tą nową strukturą poprzez opór regulacyjny, mądrzejszą długoterminową strategią dla uznanych banków może być dostosowanie się i zintegrowanie tej nowo powstającej warstwy infrastruktury z własną działalnością.