Rynek prognoz = manipulacja rynkiem? Upadek mądrości tłumu i walka o prawo do rozliczeń

Rynki predykcyjne, obecnie bardzo popularne. Ale gdy zagłębisz się w nie, za każdym razem, gdy naciskasz Yes / No, tryby losu zaczynają się obracać.

Ten artykuł próbuje przeanalizować kontrowersyjne tematy na rynkach predykcyjnych (głównie na Polymarket), wybierając przypadki, w których w grze binarnej istnieje możliwość manipulacji.

Wybór przypadków

<1> Who will HBO identify as Satoshi?

<2> How many gifts will Santa deliver in 2025

<3> Israel strikes Gaza by...?

I próbuje zbadać możliwe sposoby interwencji rynkowej z perspektywy psychologii, efektu tłumu, teorii gier bukmacherskich oraz komunikacji masowej.

Zakład „Who is Satoshi”: rynek odmawia uwierzenia w prawdę

Wokół premiery HBO „Money Electric: The Bitcoin Mystery” na Polymarket pojawił się kontrakt uznawany za klasyczny przykład „rozbieżności narracji i faktów”: „Who will HBO identify as Satoshi?” (2024, październik)

Na pierwszy rzut oka to zbiorowy zakład dotyczący największej zagadki świata krypto – uczestnicy próbują przewidzieć, kogo dokument wskaże jako twórcę Bitcoina: Len Sassaman, Hal Finney, Adam Back, czy może Peter Todd, który nigdy nie pojawił się na żadnej długiej liście teorii spiskowych.

Zdecydowana większość członków społeczności kryptowalutowej, KOL-i i mediów była przekonana, że HBO ujawni zmarłego kryptografa Lena Sassamana. Jego życiorys bardzo pasuje do profilu Satoshiego, a jego tragiczna, legendarna historia odpowiada narracyjnym gustom HBO.

Wskaźnik zwycięstwa Lena Sassamana (Yes) wzrósł do 68% - 70%.

Kluczowe znaczenie ma tutaj oś czasu.

Niektórzy dziennikarze i insiderzy, którzy zostali zaproszeni na wcześniejsze pokazy, zaczęli publikować fragmenty na Twitterze i forach darknetu. Wycieki i zrzuty ekranu jasno pokazały, że reżyser Cullen Hoback przesłuchuje innego dewelopera, Petera Todda, próbując przedstawić go jako Satoshiego.

Sam Peter Todd nawet wyśmiewał reżysera na Twitterze, pośrednio potwierdzając, że jest główną postacią dokumentu. W tym samym czasie wiele mediów w zapowiedziach i tytułach używało już sformułowań typu „doc identifies Peter Todd as Satoshi”.

Mimo to pojawił się najciekawszy moment. Chociaż zrzuty ekranu już wyciekły, cena Lena Sassamana na Polymarket nie załamała się, utrzymując się na wysokim poziomie 40%-50%!

Ponieważ społeczność odmówiła uwierzenia. W komentarzach ludzie wzajemnie się przekonywali: „To tylko zasłona dymna HBO (Red Herring)”, „Peter Todd to tylko postać drugoplanowa, na końcu będzie wielki zwrot i to będzie Len”.

W tym momencie pojawiła się okazja. Kursy na Petera Todda / Other były niezwykle atrakcyjne (momentami tylko 10%-20%).

To jak „zbieranie sztabek złota na wyprzedaży”.

——Tylko wtedy, gdy fakty są sprzeczne z życzeniami, Alpha jest największa.

Ludzie bardzo chcieli, żeby to był Len Sassaman (ponieważ już nie żyje, nie zrzuci Bitcoina na rynek, a jego historia jest wzruszająca). Taka emocjonalna preferencja przesłaniała racjonalny osąd. Na rynku predykcyjnym nigdy nie obstawiaj tego, co „chciałbyś”, żeby się wydarzyło – obstawiaj fakty.

A zasady jasno mówią: „Kogo HBO uzna za Satoshiego”, a nie „Kto naprawdę jest Satoshim”.

Narracja medialna + rezonans emocjonalny. Jeśli dasz rynkowi wystarczająco poruszającą historię, cena dobrowolnie odejdzie od faktów.

„Afera kodu Świętego Mikołaja”: gdy hardcode staje się opcją

Drugi przypadek wydaje się lżejszy: NORAD Santa Tracker. Co roku w Boże Narodzenie NORAD publikuje na specjalnej stronie liczbę „prezentów dostarczonych przez Świętego Mikołaja”. W 2025 roku ten zabawny projekt stał się przedmiotem zakładu na Polymarket: „How many gifts will Santa deliver in 2025?”

Wtedy ktoś otworzył konsolę przeglądarki.

Techniczni traderzy znaleźli w plikach JS/JSON na noradsanta.org twardo zakodowaną liczbę: 8,246,713,529. Ta liczba była podobna do logiki „liczby prezentów” z poprzednich lat, ale wyraźnie niższa niż rozsądny zakres wyliczony na podstawie historycznego wzrostu (8.4–8.5B), bardziej przypominając tymczasowy scenariusz wpisany przez programistę pod presją czasu.

Z punktu widzenia rynku, ten hardcode szybko został zinterpretowany jako „ostateczna odpowiedź”:

• Odpowiadający mu kontrakt na zakres „8.2–8.3B” został podbity z około 60% do ponad 90%;
• Dużo kapitału potraktowało to jako realizację „przewagi informacyjnej”, uznając pozostałe kilka procent za darmowy arbitraż.

Ale prawdziwie subtelny aspekt polega na tym, że: gdy wyciek zostanie masowo wykorzystany przez traderów, sam hardcode staje się zmienną, którą można zmienić.

Strona NORAD jest scentralizowana, deweloperzy mają pełne prawo w ostatniej chwili zmienić wcześniej zakodowaną wartość; gdy „leniwy deweloper” i „fałszowanie hardcode” stają się częścią debaty społecznej, administratorzy mogą mieć motywację, by zmienić liczbę na żywo, by udowodnić, że nie są amatorami.

To oznacza, że dla tych, którzy kupili duże pozycje „8.2–8.3B=Yes” po kursie 0.93, prawdziwym zakładem nie jest to, ile prezentów dostarczy Święty Mikołaj, ale czy deweloper zmieni tę liczbę w ostatnim commicie przed publikacją.

Strukturalnie ten rynek pozwala na wiele sposobów „interwencji”, które mogą mocno wpłynąć na cenę.

Strona NORAD jest scentralizowana, deweloperzy mają pełne prawo w ostatniej chwili zmienić wcześniej zakodowaną wartość. Gdy „leniwy deweloper” i „fałszowanie hardcode” stają się częścią debaty społecznej, administratorzy mogą mieć motywację, by zmienić liczbę na żywo, by udowodnić, że nie są amatorami.

To oznacza, że dla tych, którzy kupili duże pozycje „8.2–8.3B=Yes” po kursie 0.93, prawdziwym zakładem nie jest to, ile prezentów dostarczy Święty Mikołaj, ale czy deweloper zmieni tę liczbę w ostatnim commicie przed publikacją.

Rynek predykcyjny nie przewiduje już „obiektywnej zmiennej losowej”, lecz staje się pochodną areną dla garstki osób kontrolujących system, by obstawiać, jak ich działania zostaną zinterpretowane przez świat zewnętrzny. Osoby piszące kod frontendu mają naturalnie podwójną władzę: „spojler + możliwość zmiany w każdej chwili”.

Techniczni gracze, którzy wcześniej wdrożyli boty do przeszukiwania kodu, mogą zbudować pozycję, zanim większość zorientuje się, że istnieje hardcode; media i influencerzy mogą przez nagłaśnianie „afery hardcode” pośrednio wpłynąć na to, czy administratorzy zmienią strategię.

Rynek predykcyjny nie przewiduje już obiektywnej zmiennej losowej, lecz staje się pochodną areną dla garstki osób kontrolujących system, by obstawiać, jak ich działania zostaną zinterpretowane przez świat zewnętrzny.

Kontrakt „atak na Gazę”: nocny „morderca scenariuszy” na rynku

Trzeci przypadek ma największą siłę oddziaływania na rzeczywistość. Dzięki @ec_unoxx za podsumowanie, traderem był @poliedge100 Mały Krokodyl.

Pewien kontrakt dotyczący „czy Izrael zaatakuje Gazę przed określonym terminem” w końcowej fazie rozgrywki przeszedł bardzo „scenariuszowe” czyszczenie cen.

Na początku rynek szeroko uważał, że szansa na duży atak przed terminem jest niewielka, cena „No” długo utrzymywała się w wysokim przedziale 60%–80%. Z upływem czasu „nic się nie dzieje” coraz bardziej wzmacniało słuszność „No”.

Następnie pojawił się znajomy schemat: nocna pora + ofensywa medialna + panika na rynku.

• W komentarzach na platformie strona „Yes” zaczęła masowo publikować niezweryfikowane zrzuty ekranu, linki do lokalnych mediów, a nawet stare wiadomości, tworząc narrację „atak już się wydarzył, tylko duże media reagują wolno”.
• Jednocześnie na rynku pojawiły się duże zlecenia sprzedaży, które aktywnie przebiły wsparcie „No”, zbijając cenę do „strefy śmieciowej” 1%–2%.

Dla posiadaczy pozycji silnie zależnych od emocji i informacji, ta sekwencja działań wystarczyła, by stworzyć „iluzję końca gry”:

„Skoro ktoś wyprzedaje, a w komentarzach wszyscy mówią, że był atak, to pewnie ja nie widziałem wiadomości.”

Jednocześnie niewielka grupa osób, która konsekwentnie sprawdzała fakty, doszła do zupełnie innych wniosków:

• Przed ustalonym terminem nie było wystarczająco jasnych, jednogłośnie uznanych przez autorytatywne media i zgodnych z definicją kontraktu dowodów na „atak z powietrza”;
• Z punktu widzenia zasad tekstowych „No” nadal miało duże szanse być ostatecznym, legalnym wynikiem rozliczenia.

W ten sposób strukturalnie pojawił się kolejny asymetryczny los:

• Rynek wycenił „No” jako 1% prawdopodobieństwa;
• Dowody tekstowe i interpretacja zasad dawały znacznie wyższe realne szanse.

Prawdziwe kontrowersje wywołał moment rozliczenia:

• Po końcówce ktoś zaproponował rozliczenie jako „Yes” i rozpoczął się ograniczony okres sporów;
• Z powodu proceduralnych lub zasobowych ograniczeń uczestników, ten kierunek rozliczenia nie został skutecznie obalony;
• Kontrakt został ostatecznie zamknięty jako „Yes”, a wielu zwolenników literalnej interpretacji zasad mogło tylko po fakcie dyskutować, „czy to zgodne z pierwotnym zamysłem”, ale nie mogli już zmienić przepływu środków.

Ten przypadek obnażył „efekt cieplarniany” rynków predykcyjnych w całej okazałości:

• Opinia publiczna może w krótkim czasie wywołać załamanie cen;
• Kapitał może poprzez samodzielnie reżyserowane zrzuty sprzedażowe stworzyć iluzję „ucieczki sprytnego kapitału”;
• Ostateczna władza rozliczeniowa często należy do bardzo wąskiej, dobrze zorganizowanej grupy.

To już nie jest „błąd zbiorowej mądrości”, lecz pole do manipulacji, gdzie narracja, kapitał i interpretacja zasad łączą się w jedno.

Podsumowując, w powyższych trzech przypadkach rynki predykcyjne pokazują zupełnie inny obraz:

• Dla inicjatorów wiadomości i mediów

Każdy rynek predykcyjny może być traktowany jako wskaźnik temperatury wpływu narracji w czasie rzeczywistym.

Reżyserzy dokumentów, zespoły PR, twórcy tematów mogą obserwować rynek i dostosowywać tempo przekazu: które postacie dalej promować, które wątki rozwinąć.

W skrajnych przypadkach twórcy treści mogą nawet „odwrócić” proces i wpisać preferencje rynku z powrotem do scenariusza.

• Dla zespołów projektowych / platform

Niejednoznaczność zasad, wybór źródeł rozliczeniowych, projektowanie mechanizmów sporów – wszystko to bezpośrednio wpływa na to, „kto zarobi na wydarzeniach końcowych”.

Niejednoznaczne oracle, szerokie uprawnienia decyzyjne – to pozostawia „szarą strefę” do wykorzystania przez zorganizowane grupy.

W tej przestrzeni rynek predykcyjny nie jest już pasywną „rejestracją wyników”, lecz aktywnym narzędziem do kreowania płynności.

• Dla uczestników (detalistów / KOL / społeczności)

Komentarze, media społecznościowe i różne interpretacje wtórne tworzą cały zestaw dźwigni psychologicznych do wykorzystania.

Poprzez skoncentrowane publikowanie „pozornie autorytatywnych” zrzutów ekranu, linków, wyrwanych z kontekstu nagłówków, można w krótkim czasie przesunąć cenę z racjonalnego zakresu do strefy paniki lub euforii.

W tej strukturze osoby o większej sile przekazu (KOL, duże konta, analitycy) naturalnie mają zdolność do sterowania narracją.

• Dla hakerów i „graczy systemowych”

Monitorowanie kodu frontendu, aktualizacji źródeł danych, newsowych API, a nawet mechanizmów oracle może samo w sobie być strategią systemową.

Wczesne wykrycie hardcode, błędów konfiguracyjnych, przypadków na granicy zasad i budowanie pozycji przed reakcją rynku to wysoce lewarowana „strukturalna alpha”.

Bardziej agresywni gracze badają nawet, jak legalnie lub „na granicy” wpłynąć na źródła rozliczeniowe, by świat przez chwilę „wyglądał” zgodnie z ich pozycją.

Na koniec cytat od @LeotheHorseman 马男老师 x z przypiętego wpisu

Poczucie prawdziwości informacji przestaje mieć znaczenie (w sensie poznawczym i praktycznym), liczy się to, za co ludzie są gotowi zapłacić. Najważniejszym pytaniem obecnej epoki może być to, jak wzajemnie oddziałują na siebie wycena informacji i informacja o wycenie.