Akala mo ba na makakatulong sa'yo ang stop-loss? Inilantad ni Taleb ang pinakamalaking maling akala: Lahat ng panganib ay inilalagay mo sa iisang punto ng pagsabog.

Ang may-akda ng Black Swan Theory na si Nassim Nicholas Taleb ay nagbahagi ng kanyang pinakabagong papel na "Trading With a Stop" sa X platform noong Disyembre 4, na nagdulot ng matinding atensyon sa mundo ng pananalapi. Naglahad siya ng isang kontra-intuwitibong pananaw: ang "stop loss" ay hindi ang magic solution na iniisip ng mga mamumuhunan, at maaari pa ngang lumikha ng mga bagong panganib. Ang pananaw na ito ay hindi lamang hamon sa pangunahing paniniwala ng mga mamumuhunan, kundi nag-udyok din sa napakaraming market participants na sanay gumamit ng "stop loss" bilang pangunahing risk control tool na muling suriin ang kanilang trading logic.

Sa madaling sabi, ang pinakapuso ng buong papel ay isang pangungusap lamang:

Ang stop loss ay hindi nagpapababa ng panganib, kundi pinipiga nito ang panganib mula sa isang kalat at natural na anyo, papunta sa isang sentralisado at marupok na "explosion point".

Bakit hindi ang "stop loss" ang iniisip mong "protection mechanism"?

Karamihan sa mga mamumuhunan ay naniniwala: basta't may stop loss, malilimitahan ang pinakamalaking pagkalugi, kaya hindi mawawala sa kontrol ang kabuuang pagkawala. Ngunit itinuro ni Taleb na ito ay isang matagal nang maling akala sa mundo ng pamumuhunan. Kung walang stop loss, maraming posibleng resulta ang pagkalugi ng isang posisyon: lugi ng 5%, 10%, 20%, o kahit 80%, at ang mga resultang ito ay natural na nakakalat sa iba't ibang posibilidad, parang isang makinis na dalampasigan.

Gayunpaman, kapag nagtakda ng stop loss ang isang mamumuhunan, halimbawa -5%, nagiging ibang-iba na ang sitwasyon. Ang mga resulta na dati ay maaaring nasa -10%, -20%, o kahit -80%, ay hindi talaga nawawala, kundi pinagsasama-sama at pinipiga sa iisang punto na -5%.

Gumamit si Taleb ng konsepto mula sa pisika upang ilarawan ang phenomenon na ito: "Dirac Mass" — ibig sabihin, ang isang dati'y makinis na distribusyon ay biglang pinipiga papunta sa isang matulis at sentralisadong tuktok. Sa simpleng salita: ang stop loss ay naglalagay ng lahat ng posibleng masamang resulta sa iisang punto, na nagiging isang marupok, kapansin-pansin, at lantad na sentro ng panganib.

Nabago ang landas ng market: Ang stop loss ay hindi static, ito ay nakakaapekto rin sa market

Itinuro ni Taleb na kapag nagtakda ng stop loss, ang mga posibleng galaw ng presyo ng asset ay hindi na random tulad ng dati, kundi nagiging parang isang "paggalaw na nakikipag-ugnayan sa pader". Habang papalapit ang market sa iyong stop loss point, mas nagbabago ang kilos ng mga mamumuhunan at mas nagkakaroon ng sentralisasyon sa liquidity ng market.

Kasabay nito, ang mga stop loss point na ito ay hindi rin magkakahiwalay, kundi nagsasama-sama sa market upang bumuo ng isang napakalaki at marupok na liquidity zone. Natural na hinihila ng presyo ng market ang sarili nito papunta roon, dahil maraming order ang naghihintay na ma-trigger sa puntong iyon.

Kaya, ang stop loss na tila "nagpapababa ng panganib" ay sa katunayan ay lumilikha rin ng bagong uri ng discontinuous risk, at maaaring magpalala pa ng volatility, na nagdudulot ng biglaang pagtalon ng presyo sa partikular na antas.

Ang tunay na konklusyon ni Taleb: Ang stop loss ay isang palitan, hindi insurance

Gayunpaman, ang papel na ito ay hindi nagtataguyod na huwag gumamit ng stop loss ang mga mamumuhunan. Binibigyang-diin ni Taleb na: ang stop loss ay hindi nagpapababa ng panganib, kundi muling ipinapamahagi ang panganib sa ibang anyo. Sa pamamagitan ng stop loss, ang kapalit ay:

• Isang mataas na posibilidad ng maliit na pagkalugi (na ma-stop loss)
• Pag-iwas sa mababang posibilidad ngunit matinding malaking pagkalugi (crash, gap down)

Isa itong palitan, hindi isang libreng protection mechanism.

Kaya ang pinakamahalagang tanong para sa mga mamumuhunan ay: Para sa magandang itsura ng volatility curve, gaano karaming panganib ang nakatago sa hindi nakikitang bahagi?

Matapos mailathala ang papel ni Taleb, mabilis itong naging paksa ng diskusyon sa social platform na X. Gumamit si user @b66ny ng tuwiran at makulay na paraan upang ilantad ang pinakamalaking maling akala ng publiko tungkol sa stop loss:

"Ang stop loss ay hindi isang anting-anting, ito ay parang naglagay ka lang ng time bomb sa presyo na itinakda mo."

Itinuro niya na ang stop loss ay naglalagay ng lahat ng dating kalat na posibilidad ng pagkalugi sa iisang punto, kaya ang presyong iyon ang nagiging pinaka-marupok, pinaka-madaling atakihin, at pinaka-madaling mahila ng liquidity sa market.

Maraming mamumuhunan ang naniniwalang ang market ay "hinahabol ang stop loss", ngunit sa isang banda, ito ay dahil halos lahat ay naglalagay ng stop loss sa parehong lugar, kaya sama-samang lumilikha ng liquidity black hole. Tinapos niya ito sa pagsasabing:

"Ang stop loss ay hindi magic na nagpapababa ng panganib, kundi isang pagpili — pagpili kung saan mamamatay, at kung sulit ba ang pagkamatay."

Pinaalalahanan din ng papel ni Taleb ang mga mamumuhunan: hindi masama ang gumamit ng stop loss, ngunit dapat itong maunawaan nang tama. Sa mundo ng risk management, walang libreng proteksyon. Ang tunay na pag-unawa sa kung ano ang iyong pinapasok ay ang pinakamahalagang hakbang sa kaligtasan ng pamumuhunan.